Kersthuis 2016 Waalwijk

Iemand moet het doen

27 januari 2012
bron: brabants dagblad, door Sjaak Koolen

Om het eerlijk te zeggen: ik ben geen man van overdreven sentimenten. Een kerstgevoel van gemiddeld één dag per jaar is voor mij bijvoorbeeld al genoeg. Ik kan mijzelf en anderen daarmee voldoende gerieven. Een snuifje kindeke Jezus, meer hoeft het niet te zijn.

Dit jaar kost het me wat meer moeite om het kerstgevoel te vangen dan anders. Ik mis toch wat sfeer. Thuis hebben we kerstfeestelijk gezien alles aardig op orde. De traditionele kerstboom van dertig hele centimeters staat er keurig opgetuigd bij. En met de naar schatting dertig jaar oude versieringen die aan de lamp en voor het raam hangen, is ook niets mis.

Toen ik me deze week meermaals in het centrum van Waalwijk vervoegde, kwam ik erachter waar het aan schort. Laat ik het maar botweg zeggen: winkeliers, andere neringdoenden en de gemeente hebben alle kosten en moeite gespaard om het kerstfeest in materiële zin vorm te geven. Kerstmis 2011 zit duidelijk alleen van binnen. Hoewel, dat is ook weer niet helemáál waar. Op het Raadhuisplein ontwaarde ik namelijk een ongemotoriseerd voertuig met daarop een lichtgevend reclamescherm. Enkele ondernemers deden mij en andere passanten op flitsende wijze een kerstboodschap en hun beste wensen voor 2012 toekomen.

Ik stond een tijdje naar het scherm te kijken. Opeens drong het tot me door dat op de plaats van dat reclamevoertuig een van gemeentewege verstrekte en aangeklede kerstboom had kunnen en moeten staan. Maar er stond geen boom. Vorig jaar trouwens ook al niet. Wegens herhaald vandalisme in het verleden heeft de gemeente besloten geen kerstboom meer te plaatsen op het Raadhuisplein, hoorde ik later van de wethouder van kerstboomzaken. Zelfs heilige dagen zijn kennelijk niet onschendbaar. Die wetenschap stemde me treurig.

Terwijl ik daar op het Raadhuisplein stond, drong zich dan ook de gedachte op dat het anders moet kunnen. Waarom maken we het niet gezellig met een eigen versie van het glazen huis? Volk op de been, reuring in de stad. Ik wil best een dag of vijf hongeren. Al was het alleen maar om van mijn breedtemaat een confectiemaatje te kunnen maken. De vraag is nu natuurlijk wie met mij in een glazen huis zou willen verkeren. Er zijn ongetwijfeld enkele scherts- en serieuze figuren die zich willen opofferen. Als ik het zelf voor het zeggen zou hebben, nodigde ik in ieder geval Ina van Cromvoirt uit.

Ina is de 'moeder van hospice Francinus de Wind' en voedster van de voedselbank. Ze staat niet graag in de belangstelling, maar ik neem aan dat ze voor één keer wel bereid is de schroom van zich af te werpen. Want uiteraard koppelen we een goed doel aan het glazen huis. En als Ina ergens sterk in is, dan is het wel in het goede doel. Het moet dan ook wel erg raar gaan willen we niet een paar grijpstuivers vangen. Ik vind overigens wel dat we bescheiden moeten beginnen. Daarom stel ik voor de opbrengst te bestemmen voor een kerstboom mét bewaking op het Raadhuisplein. Want eerlijk is eerlijk: iemand moet het doen.

KERSTHUIS WAALWIJK

15-16-17-18 dec. 2016

- is gestart! -